Metadata zijn gegevens (data) die de karakteristieken van bepaalde gegevens beschrijven. Het zijn dus eigenlijk data over data.Dus hoe een document wordt opgeslagen in een contentmanagementsysteem, ofwel documentbeheer.
De metadata bij een bepaald document (de gegevens) kunnen bijvoorbeeld zijn: de auteur, de datum van schrijven, het aantal pagina's en de taal waarin de gegevens zijn opgesteld. Het expliciet opslaan van metadata bij de data waar het betrekking op heeft, heeft als voordeel dat de data makkelijker gevonden kan worden. Zo kan men in een zoekmachine die gebruik maakt van metadata bijvoorbeeld direct zoeken naar documenten geschreven door een bepaalde auteur. Met full text-zoeken, dus zonder gebruik te maken van metadata, is dit moeilijker doordat ieder document waarin de naam van de auteur voorkomt gevonden wordt. Die kunnen er veel meer zijn dan de documenten die daadwerkelijk door de persoon geschreven zijn.
Nadeel
Het nadeel van werken met metadata is dat metadata moet worden toegevoegd aan alle gegevens (documenten). Soms is dit eenvoudig automatisch te doen (zoals het bepalen van het aantal pagina's), maar vaak vereist dit werk dat nog niet goed zonder menselijke interventie uit te voeren is, zoals het extraheren van de naam van de auteur uit een tekstdocument, of het toewijzen van bepaalde trefwoorden.
Thursday, February 1, 2007
Windows Vista
Vista is de officiële naam voor de nieuwste versie van het besturingssysteem Windows, dat de opvolger is van Windows XP, die 6 jaar geleden werd geintroduceerd. De codenaam van Vista was Longhorn. Vista is net als Windows 2000 en XP gebaseerd op de Windows NT kernel, en zal het versienummer NT 6.0 dragen. Het was de bedoeling Vista begin 2006 uit te brengen, maar Vista verscheen uiteindelijk op 30 januari 2007.
De veranderingen in Windows Vista zijn onder andere een geavanceerdere interface, een betere stabiliteit, een nieuwe multimedia-API DirectX 10, de kernel is op verschillende punten bijgewerkt, een betere beveiliging tegen het uitbuiten van bugs, virussen en andere malware en een aantal andere vernieuwingen die dieper liggen in het systeem dan voor een gemiddelde gebruiker zichtbaar is. De grote vraag is of het eenzelfde succes gaat worden als zijn voorgangers. Om van Windows Vista gebruik te maken, heeft men een krachtige computer nodig met vereiste onderdelen. De vraag is of men bereid is om een nieuwe computer aan te schaffen om van Vista gebruik te maken.
De veranderingen in Windows Vista zijn onder andere een geavanceerdere interface, een betere stabiliteit, een nieuwe multimedia-API DirectX 10, de kernel is op verschillende punten bijgewerkt, een betere beveiliging tegen het uitbuiten van bugs, virussen en andere malware en een aantal andere vernieuwingen die dieper liggen in het systeem dan voor een gemiddelde gebruiker zichtbaar is. De grote vraag is of het eenzelfde succes gaat worden als zijn voorgangers. Om van Windows Vista gebruik te maken, heeft men een krachtige computer nodig met vereiste onderdelen. De vraag is of men bereid is om een nieuwe computer aan te schaffen om van Vista gebruik te maken.
Semantisch Web
Het Semantisch Web (in het Engels: Semantic Web) is een volgende stap in de ontwikkeling van het Internet, na de introductie van het World Wide Web in de jaren 90 van de 20ste eeuw. De data is geannoteerd middels metadata met behulp van ontologieën, zodat ook machines betekenis (semantiek) kunnen toevoegen aan rauwe data. Zo kunnen er automatisch relaties tussen concepten gelegd worden. Metadata zijn gegevens die een ander gegeven beschrijven (data over data). Een ontologie is het hiërarchische schema van metadata dat over een bepaald gegeven (entiteit) gemaakt is. Door het web op deze manier vorm te geven zal het makkelijker en sneller worden om relevante informatie op het web op te sporen. Het World Wide Web Consortium (W3C) heeft hiervoor o.a. de RDF-standaard ontwikkeld.
Het Semantisch Web dient niet verward worden met Web 2.0. Dit laatste staat voor een nieuwe generatie van interactieve webapplicaties met behulp van technologien als AJAX, zoals bijvoorbeeld Google Maps.
Het Semantisch Web dient niet verward worden met Web 2.0. Dit laatste staat voor een nieuwe generatie van interactieve webapplicaties met behulp van technologien als AJAX, zoals bijvoorbeeld Google Maps.
Verdienen met je site
Idereen met een persoonlijke website of weblog, kan met advertenties wat bijverdienen, zonder er veel voor te doen. Mensen die in de weekend- en avonduren een website bijhouden als hobby kunnen met enige inspanning het maandelijkse ADSL- of kabelinternetabonnement teruverdienen en de eventuele kosten van hun .nl of .com domein. Door een deel van paginaruimte beschikbaar te stellen aan advertentie-exploitanten kan de hobby ineens een leuke bijverdiensten opleveren.
Google realiseerde over het jaar 2005 een omzet van ruim 6 miljard dollar. Waar komen die miljarden vandaan? Van advertenties. Op geraffineerde wijze plaatst het bedrijf rechts naast iedere pagina met zoekresultaten een blok met tekstadvertenties. Iedere keer dat een internetter op die advertentielinks klikt, ontvangt Google een paar centen of dollars en krijgt de adverteerder er een potentiële klant bij. Het is echter amper bekend dat iederéén op deze manier via Google geld kan verdienen.
Andere bedrijven met dit soort partnerprogramma’s zijn Daisycon.nl, eBay.nl, M4N.nl, Marktplaats.nl, Tradedoubler.com en Zanox.nl. Het is gebruikelijk dat geld pas wordt uitgekeerd als de sitebeheerder een bepaalde minimumhoeveelheid geld heeft verdiend, bijvoorbeeld een bedrag van 25 of 100 euro.
Iedereen kan dus geld verdienen op internet. Echter, snel veel geld verdienen is voor weinigen weggelegd. Advertenties uit genoemde partnerprogramma’s leveren het gros van de deelnemers maar enkele euro’s per maand op.
Er is één basisregel voor internetadvertenties: hoe meer bezoekers de site trekt, hoe hoger de omzet. Sites met veel bezoekers hebben één ding gemeen: ze bieden uniek materiaal, dat bestaat uit tekst of foto’s.
Om met advertenties geld te verdienen is het dus zaak een gespecialiseerde site te hebben. In de praktijk blijkt dat tijdloze handleidingen en documentair tekst- en beeldmateriaal goed scoren.
Een pagina met uitleg over RSS of digitale televisie zet maandelijks voor zo’n 20 dollar om. Themasites over populaire onderwerpen, bijvoorbeeld barbecuen of kamperen in Zuid-Europa, zijn vaak op voorhand verzekerd van een aanzienlijke stroom bezoekers; dus omzet.
In uitzonderlijke gevallen ontwikkelen weblogs zich tot dermate goed renderende uitgaven dat grote uitgevers belangen nemen in de sites.
Google realiseerde over het jaar 2005 een omzet van ruim 6 miljard dollar. Waar komen die miljarden vandaan? Van advertenties. Op geraffineerde wijze plaatst het bedrijf rechts naast iedere pagina met zoekresultaten een blok met tekstadvertenties. Iedere keer dat een internetter op die advertentielinks klikt, ontvangt Google een paar centen of dollars en krijgt de adverteerder er een potentiële klant bij. Het is echter amper bekend dat iederéén op deze manier via Google geld kan verdienen.
Andere bedrijven met dit soort partnerprogramma’s zijn Daisycon.nl, eBay.nl, M4N.nl, Marktplaats.nl, Tradedoubler.com en Zanox.nl. Het is gebruikelijk dat geld pas wordt uitgekeerd als de sitebeheerder een bepaalde minimumhoeveelheid geld heeft verdiend, bijvoorbeeld een bedrag van 25 of 100 euro.
Iedereen kan dus geld verdienen op internet. Echter, snel veel geld verdienen is voor weinigen weggelegd. Advertenties uit genoemde partnerprogramma’s leveren het gros van de deelnemers maar enkele euro’s per maand op.
Er is één basisregel voor internetadvertenties: hoe meer bezoekers de site trekt, hoe hoger de omzet. Sites met veel bezoekers hebben één ding gemeen: ze bieden uniek materiaal, dat bestaat uit tekst of foto’s.
Om met advertenties geld te verdienen is het dus zaak een gespecialiseerde site te hebben. In de praktijk blijkt dat tijdloze handleidingen en documentair tekst- en beeldmateriaal goed scoren.
Een pagina met uitleg over RSS of digitale televisie zet maandelijks voor zo’n 20 dollar om. Themasites over populaire onderwerpen, bijvoorbeeld barbecuen of kamperen in Zuid-Europa, zijn vaak op voorhand verzekerd van een aanzienlijke stroom bezoekers; dus omzet.
In uitzonderlijke gevallen ontwikkelen weblogs zich tot dermate goed renderende uitgaven dat grote uitgevers belangen nemen in de sites.
Kranten vinden ondanks landkaarten de weg niet op het
Het Algemeen Dagblad is lange tijd geroemd om de infographics die de krant gebruikte ter illustratie bij zijn verhalen. Maar de mogelijkheden die de animatietechniek Flash biedt, worden nu door geen van de Nederlandse kranten gebruikt om duiding en achtergrond te geven in hun webedities.
Met landkaarten, zoals die van Google Maps, kunnen webuitgaven eenvoudig grote hoeveelheden informatie helder ontsluiten. Een Nederlandse database die zich bij uitstek leent om geplot te worden op een landkaartsite is die met de schoolprestaties, zoals jaarlijks onderzocht door dagblad Trouw. Die data worden nu als PDF-bestanden ontsloten via de site van Trouw, een ongebruiksvriendelijke interface. Ook de resultaten van de landelijke onderzoeken die het Algemeen Dagblad regelmatig houdt, zijn uitstekend weer te geven op een digitale landkaart.
Met landkaarten, zoals die van Google Maps, kunnen webuitgaven eenvoudig grote hoeveelheden informatie helder ontsluiten. Een Nederlandse database die zich bij uitstek leent om geplot te worden op een landkaartsite is die met de schoolprestaties, zoals jaarlijks onderzocht door dagblad Trouw. Die data worden nu als PDF-bestanden ontsloten via de site van Trouw, een ongebruiksvriendelijke interface. Ook de resultaten van de landelijke onderzoeken die het Algemeen Dagblad regelmatig houdt, zijn uitstekend weer te geven op een digitale landkaart.
Google Maps
Verscheidene nationale en internationale internetbedrijven bieden sinds enige tijd diensten aan waarbij sitebezoekers plattegronden en satellietbeelden van nagenoeg alle grote steden in de wereld tot in detail kunnen bekijken. In Nederland is Lokatienet daar een voorbeeld van. In de Verenigde Staten zijn dat onder meer Google en Microsoft, met respectievelijk Google Maps en Windows Live Local.
Google biedt programmeurs als één van de weinigen een extraatje. Het zoek- annex advertentiebedrijf biedt externe ontwikkelaars de optie om hun eigen informatie op de landkaarten te plotten. Dat kan via een gratis te gebruiken zogeheten API. Het maakt niet uit wat voor soort informatie men op de landkaarten wil plotten. Het kunnen foto's zijn, maar ook verkeersinformatie of nieuwsberichten. Bezoekers van sites die daarvan gebruikmaken, kunnen tot op straatniveau actuele informatie en achtergronden tot zich nemen.
Het weblog Google Maps Mania beschrijft aan de lopende band nieuwe initiatieven van ontwikkelaars, particulieren en professionals, die landkaarten verrijken met nuttige informatie.
Google biedt programmeurs als één van de weinigen een extraatje. Het zoek- annex advertentiebedrijf biedt externe ontwikkelaars de optie om hun eigen informatie op de landkaarten te plotten. Dat kan via een gratis te gebruiken zogeheten API. Het maakt niet uit wat voor soort informatie men op de landkaarten wil plotten. Het kunnen foto's zijn, maar ook verkeersinformatie of nieuwsberichten. Bezoekers van sites die daarvan gebruikmaken, kunnen tot op straatniveau actuele informatie en achtergronden tot zich nemen.
Het weblog Google Maps Mania beschrijft aan de lopende band nieuwe initiatieven van ontwikkelaars, particulieren en professionals, die landkaarten verrijken met nuttige informatie.
Wat kunnen Maps?
Een simpel Nederlands voorbeeld van het nut van dit soort landkaarten is te zien op huizensite Funda.nl. Een woningzoeker die een mogelijk interessant huis ziet, kan via het tabblad 'kaart' zien waar het object zich geografisch gezien bevindt. Funda plot een icoon van het object op de kaart aan de hand van de lengte- en breedtegraad. eBay Nederland past een vergelijkbare techniek toe bij zijn proeftuintje Marktkijker.nl. Marktkijker is een zoekmachine die put uit de informatie van zowel veilingsite eBay.nl als Marktplaats.nl. Gebruikers van de zoekmachine kunnen ervoor kiezen om de zoekresultaten te tonen op de kaart van Nederland, geen tekst dus maar een infographic. Dat biedt overzicht in één oogopslag. Concurrent Speurders.nl biedt een vergelijkbare optie, maar gaat behoedzaam om met de privacy van zijn klanten.
Wat is internetbellen eigenlijk?
Internettelefonie, of bellen via internet of internetbellen, is exact wat de uitdrukking zegt: een telefoongesprek dat via internet wordt vervoerd op basis van het TCP/IP-protocol, de voertaal van alle internettoepassingen. Een computerprogramma, of het bedrijf bij wie het VoIP-abonnement loopt, transformeert de gesproken woorden naar een digitaal signaal. De digitale signalen worden bij de ontvanger afgeleverd in passende vorm zodat hij de woorden kan horen.
(Tegenwoordig worden de router en gateway meestal in één apparaat gecombineerd)
Bij bekende computerprogramma's als Skype, Google Talk en Gizmo Project worden de gesprekken via het openbare internet vervoerd. Dat maakt de verbindingen wat storingsgevoeliger. Telecom- of kabelbedrijven die internetbellen aanbieden, transporteren de gesprekken in de regel via een streng beveiligd, afgeschermd deel van internet waardoor ze hogere kwaliteit kunnen bieden.
Kabel- en telecombedrijven bieden internettelefonie in de regel aan in de vorm zoals die al decennnia bekend is: een telefoontoestel in de huiskamer. De enige voorwaarde die de bedrijven bij VoIP stellen is dat je een internetabonnement bij ze afsluit. Immers, zonder internetaansluiting geen internettelefonie. Bij het internetabonnement krijg je een speciaal modem meegeleverd. Aan dat modem kun je niet enkel de computer verbinden, maar ook de telefoon.
Internettelefonie kent een aantal fysieke verschijningsvormen, bellen van:
computer <-> computer
computer -> telefoontoestel
telefoontoestel -> computer
telefoon <-> telefoon
Waarom bellen via internet?
Er is niet één speciale reden om internetbellen te nemen. Internettelefonie is een modewoord van de telecom- en kabelbedrijven. Het is wel een (technisch) ándere manier van bellen, maar daar merk je tijdens de gesprekken niets van. De telecom- en kabelbedrijven zijn al jaren in een strijd verwikkeld om de gunst van de klant. Beide groepen bedrijven hebben netwerken met een andere achtergrond (telefonie en televisie), maar door de voortgang van de techniek zijn ze nu in staat om internet, telefonie en televisie te verkopen. Het ene signaal komt bij de kabelaansluiting in de huiskamer binnen, het andere via contactdoos van de telefonieaanbieder. (zie ook: 'Wat is digitale televisie?')
Omdat internettelefonie digitaal is geworden, bestaan telefoontikken niet meer. Bellen is eigenlijk hetzelfde geworden als het downloaden en uploaden van digitale informatie. Maar dan geen muziekbestanden of internetpagina's, maar gesprekken. Bij internetbellen worden maar heel weinig data over en weer verzonden, daarom kost het betrekkelijk weinig. Sterker nog, als twee bellers op een en hetzelfde netwerk zitten, van aanbieder XYZ, dan is telefonie eigenlijk gratis. De kosten zijn te verwaarlozen. De verwachting is dat bellen naar vaste nummers binnen Nederland voor 2010 in principe gratis kan zijn.
Samenvattend: internettelefonie is niets nieuws onder de zon. Het is gewoon bellen via de reguliere telefoon naar andere telefoons. Je drukt een tiencijferig nummer en een apparaat aan de andere kant van de lijn gaat over. Echter, door de onderliggende digitale technologie en ook de concurrentie tussen telefonieaanbieders gaan de belprijzen steeds verder omlaag.
Kan het ook echt gratis?
Jazeker, gratis bellen bestaat al jaren. Dat geldt voor zowel gesprekken binnen Nederland als naar het buitenland. Daarbij dienen de beller en de ontvanger wel aan een paar voorwaarden te voldoen. Beiden dienen ze over een computerprogramma te beschikken om gratis te bellen, en over breedbandinternet. Een instapabonnementje volstaat. Zoals eerder gesteld in dit artikel, op internet is bellen net zoiets als surfen of mailen. De kosten voor het dataverkeer zijn al verrekend in het internetabonnement.
Populaire programma's om onderling gratis te bellen:
Gizmo Project
Google Talk
MSN Messenger
Skype
Yahoo Messenger
Het is echter nog niet zo dat de gebruiker van programma X naar een gebruiker van programma Y kan bellen. Een Skype-gebruiker kan bijvoorbeeld niet naar Google Talk bellen.
(Zo kan het ook, USB-telefoon gekoppeld aan de computer; bron foto (Creative Commons))
Een aantal van bovengenoemde programma's bieden ook de mogelijkheid om niet enkel naar andere compúter te bellen, maar ook gewoon naar vaste en mobiele telefoonnummers. Dát kost wel geld. Immers, ook bij softwaremakers gaat de zon niet voor niets op.
Hoe werkt dat bellen naar vaste of mobiele nummers? De gebruiker stort een bedrag van bijvoorbeeld 10 of 25 euro op een rekening van het bedrijf. Dat is een persoonlijke prepaid belbundel. Bellen naar binnen- of buitenland is ongeveer even duur (soms iets goedkoper, soms iets duurder) als bij normale carrier preselectbedrijven (de 16XX-bedrijven in Nederland). De eigenaar van de belbundel kan zo lang bellen als de geldvoorraad strekt. Als zijn tegoed op is, kan hij geld bijstorten.
Benodigdheden voor internetbellen
Voor internettelefonie heb je geen exotische apparatuur nodig. Degenen die internetbellen bij een kabel- of telecomprovider kopen, hoeven geen nieuw telefoontoestel te kopen. Ze dienen wel een internetabonnement te nemen bij het betreffende bedrijf, en daar bovenop een belabonnement. In de nabije toekomst wordt het ook mogelijk om met nieuwe typen telefoontoestellen ook te videobellen. Het is het overwegen waard om zowel telefonie als telefonie als televisie bij een en hetzelfde bedrijf te nemen. Dan krijg je al deze diensten op maar een factuur.
Zij die via de computer willen bellen, hebben nodig:
een breedbandige internetaansluiting (ADSL/kabel)
headset met microfoon of een losse microfoon en speakers
en, natuurlijk, een of meerdere belprogramma's
Voor videotelefonie, wat op de computer nu wel al mogelijk is, heb je ook een webcam nodig
Met VoIP-computerprogramma's is het in de regel ook mogelijk om te chatten, bestanden uit te wisselen en (gratis) groepsgesprekken te organiseren. Het zal geen jaren meer duren voordat deze belprogramma's ook zijn te installeren op mobiele telefoons. Daarmee kun je 'gratis' via de mobiel bellen naar waar ook ter wereld, zo lang beide bellers maar over hetzelfde VoIP-programma beschikken. De mobiele beller dient dan wel over een mobiel data-abonnement bij zijn mobiele operator te beschikken.
(Videobellen, de vermeende toekomst; bron foto (Creative Commons))
De 'gewone' telefoon heet in vaktaal een hardphone, een computerbelprogramma een softphone.
(Tegenwoordig worden de router en gateway meestal in één apparaat gecombineerd)
Bij bekende computerprogramma's als Skype, Google Talk en Gizmo Project worden de gesprekken via het openbare internet vervoerd. Dat maakt de verbindingen wat storingsgevoeliger. Telecom- of kabelbedrijven die internetbellen aanbieden, transporteren de gesprekken in de regel via een streng beveiligd, afgeschermd deel van internet waardoor ze hogere kwaliteit kunnen bieden.
Kabel- en telecombedrijven bieden internettelefonie in de regel aan in de vorm zoals die al decennnia bekend is: een telefoontoestel in de huiskamer. De enige voorwaarde die de bedrijven bij VoIP stellen is dat je een internetabonnement bij ze afsluit. Immers, zonder internetaansluiting geen internettelefonie. Bij het internetabonnement krijg je een speciaal modem meegeleverd. Aan dat modem kun je niet enkel de computer verbinden, maar ook de telefoon.
Internettelefonie kent een aantal fysieke verschijningsvormen, bellen van:
computer <-> computer
computer -> telefoontoestel
telefoontoestel -> computer
telefoon <-> telefoon
Waarom bellen via internet?
Er is niet één speciale reden om internetbellen te nemen. Internettelefonie is een modewoord van de telecom- en kabelbedrijven. Het is wel een (technisch) ándere manier van bellen, maar daar merk je tijdens de gesprekken niets van. De telecom- en kabelbedrijven zijn al jaren in een strijd verwikkeld om de gunst van de klant. Beide groepen bedrijven hebben netwerken met een andere achtergrond (telefonie en televisie), maar door de voortgang van de techniek zijn ze nu in staat om internet, telefonie en televisie te verkopen. Het ene signaal komt bij de kabelaansluiting in de huiskamer binnen, het andere via contactdoos van de telefonieaanbieder. (zie ook: 'Wat is digitale televisie?')
Omdat internettelefonie digitaal is geworden, bestaan telefoontikken niet meer. Bellen is eigenlijk hetzelfde geworden als het downloaden en uploaden van digitale informatie. Maar dan geen muziekbestanden of internetpagina's, maar gesprekken. Bij internetbellen worden maar heel weinig data over en weer verzonden, daarom kost het betrekkelijk weinig. Sterker nog, als twee bellers op een en hetzelfde netwerk zitten, van aanbieder XYZ, dan is telefonie eigenlijk gratis. De kosten zijn te verwaarlozen. De verwachting is dat bellen naar vaste nummers binnen Nederland voor 2010 in principe gratis kan zijn.
Samenvattend: internettelefonie is niets nieuws onder de zon. Het is gewoon bellen via de reguliere telefoon naar andere telefoons. Je drukt een tiencijferig nummer en een apparaat aan de andere kant van de lijn gaat over. Echter, door de onderliggende digitale technologie en ook de concurrentie tussen telefonieaanbieders gaan de belprijzen steeds verder omlaag.
Kan het ook echt gratis?
Jazeker, gratis bellen bestaat al jaren. Dat geldt voor zowel gesprekken binnen Nederland als naar het buitenland. Daarbij dienen de beller en de ontvanger wel aan een paar voorwaarden te voldoen. Beiden dienen ze over een computerprogramma te beschikken om gratis te bellen, en over breedbandinternet. Een instapabonnementje volstaat. Zoals eerder gesteld in dit artikel, op internet is bellen net zoiets als surfen of mailen. De kosten voor het dataverkeer zijn al verrekend in het internetabonnement.
Populaire programma's om onderling gratis te bellen:
Gizmo Project
Google Talk
MSN Messenger
Skype
Yahoo Messenger
Het is echter nog niet zo dat de gebruiker van programma X naar een gebruiker van programma Y kan bellen. Een Skype-gebruiker kan bijvoorbeeld niet naar Google Talk bellen.
(Zo kan het ook, USB-telefoon gekoppeld aan de computer; bron foto (Creative Commons))
Een aantal van bovengenoemde programma's bieden ook de mogelijkheid om niet enkel naar andere compúter te bellen, maar ook gewoon naar vaste en mobiele telefoonnummers. Dát kost wel geld. Immers, ook bij softwaremakers gaat de zon niet voor niets op.
Hoe werkt dat bellen naar vaste of mobiele nummers? De gebruiker stort een bedrag van bijvoorbeeld 10 of 25 euro op een rekening van het bedrijf. Dat is een persoonlijke prepaid belbundel. Bellen naar binnen- of buitenland is ongeveer even duur (soms iets goedkoper, soms iets duurder) als bij normale carrier preselectbedrijven (de 16XX-bedrijven in Nederland). De eigenaar van de belbundel kan zo lang bellen als de geldvoorraad strekt. Als zijn tegoed op is, kan hij geld bijstorten.
Benodigdheden voor internetbellen
Voor internettelefonie heb je geen exotische apparatuur nodig. Degenen die internetbellen bij een kabel- of telecomprovider kopen, hoeven geen nieuw telefoontoestel te kopen. Ze dienen wel een internetabonnement te nemen bij het betreffende bedrijf, en daar bovenop een belabonnement. In de nabije toekomst wordt het ook mogelijk om met nieuwe typen telefoontoestellen ook te videobellen. Het is het overwegen waard om zowel telefonie als telefonie als televisie bij een en hetzelfde bedrijf te nemen. Dan krijg je al deze diensten op maar een factuur.
Zij die via de computer willen bellen, hebben nodig:
een breedbandige internetaansluiting (ADSL/kabel)
headset met microfoon of een losse microfoon en speakers
en, natuurlijk, een of meerdere belprogramma's
Voor videotelefonie, wat op de computer nu wel al mogelijk is, heb je ook een webcam nodig
Met VoIP-computerprogramma's is het in de regel ook mogelijk om te chatten, bestanden uit te wisselen en (gratis) groepsgesprekken te organiseren. Het zal geen jaren meer duren voordat deze belprogramma's ook zijn te installeren op mobiele telefoons. Daarmee kun je 'gratis' via de mobiel bellen naar waar ook ter wereld, zo lang beide bellers maar over hetzelfde VoIP-programma beschikken. De mobiele beller dient dan wel over een mobiel data-abonnement bij zijn mobiele operator te beschikken.
(Videobellen, de vermeende toekomst; bron foto (Creative Commons))
De 'gewone' telefoon heet in vaktaal een hardphone, een computerbelprogramma een softphone.
Wat is digitale televisie?
Digitale televisie is een vorm van televisie waarbij het signaal digitaal wordt uitgezonden. Kabelbedrijven zenden tegenwoordig behalve een analoog signaal ook digitale signalen uit. Digitale signalen kunnen kwalitatief beter beeld en geluid doorgeven. Digitale tv, waar ook HDTV onder valt, komt het best tot zijn recht op een lcd televisie, een plasma scherm of andere, veelal platte, schermen.
Net als ooit bij mobiele telefonie zal het analoge netwerk uiteindelijk uit gaan en zullen de signalen louter digitaal worden aangeleverd. Naar verwachting zal het analoge signaal ergens tussen 2010 en 2015 worden uitgezet. Tot die tijd ontvangen 'digitale huishoudens' zowel het analoge als het digitale signaal.
Digitale televisie werd in Nederland geintroduceerd door het bedrijf Mediakabel. Kabelbedrijven experimenteerden met deze nieuwe vorm van televisie via het product MrZap. Belangstellende consumenten konden daar een abonnement nemen. Mediakabel werd begin oktober 2005 geliquideerd door de aandeelhouders, een groep kabelexploitanten. De kabelbedrijven legden eigen digitale tv-netwerken aan en zenden daar nu op uit.
Andere bedrijven die digitale televisie uitzenden zijn telecomaanbieders als KPN en Versatel en, traditioneel, ook het satellietbedrijf Canal Digitaal. Telecomaanbieders en kabelbedrijven combineren hun tv-aanbod met internettoegang en telefonie. Dat heet 'triple play'. (zie ook: 'Wat is internetbellen/VoIP?')
Digitale televisie wordt in technische termen DVB genoemd, kort voor Digital Video Broadcast. DAB staat in dezelfde context voor Digital Audio Broadcast, digitale radio. Digitale radio is in Nederland nog niet commercieel verkrijgbaar.
Wat heb ik ervoor nodig?
Digitale televisie is toegankelijk. Het is beschikbaar voor iedereen in Nederland. Om digitale televisie te kijken heb je nodig:
een televisie - iedere televisie van 25 jaar of jonger kan digitale tv-beelden tonen.
een decoder - een decoder, ook wel: set top box, zet het digitale tv-signaal om naar een signaal dat de televisie kan laten zien.
een abonnement - bij een kabelbedrijf moet je specifiek aangeven een abonnement op digitale televisie te willen. Telecom- of satellietbedrijven bieden geen analoge tv-beelden en maken het onderscheid analoog-digitaal dus niet.
een smart card - een kaartje dat in de decoder hoort. De smart card is zo groot als een bankpasje. Het kaartje bevat informatie over welke zenders je wel en niet mag zien. Het weet welk abonnement je hebt.
een satellietontvanger - degene die digitale televisie kijken via satellietbedrijf Canal Digitaal hebben bovendien een schotelantenne nodig.
Een decoder kan met slechts 1 televisie worden verbonden. Het is niet mogelijk om een signaal met een splitter te verdelen over meerdere televisieapparaten. Bij analoge televisie kan dat wel. Huishoudens met meerdere televisies hebben meerdere decoders nodig. Een andere optie is 1 televisie te verbinden met de decoder en op de andere televisies het analoge signaal te ontvangen.
Er komen ook decoders op de markt met een ingebouwde harde schijf. Daar op kun je tientallen uren televisie opnemen. Die beelden zijn later terug te kijken. Bovendien is het door die harde schijven mogelijk een live televisieuitzending te pauzeren en later weer te hervatten. Opnemen op de ene zender en kijken naar een andere zender is met zo'n decoder alleen mogelijk als er twee tuners in de set top box zitten.
Is digitaal duurder dan analoog?
Ja en nee.
Nee, omdat het basispakket voor digitale televisie even duur is het als het basispakket analoge televisie. Hoe meer uitbreidingen op het basispakket digitale tv, hoe hoger het maandbedrag.
Ja, omdat je een decoder aan moet schaffen om de digitale signalen te kunnen ontvangen. De nuance daarbij is, dat decoders wel eens gratis worden weggegeven als je een nieuwe televisie koopt. En sommige tv-exploitanten geven de decoders weg om klanten ertoe over te halen 'digitaal te kijken'.
Wat is er nu en straks op televisie?
Bij digitale televisie wordt samen met de beelden ook informatie meegestuurd over wat er nu en straks op televisie is. Die module wordt EPG genoemd, een Elektronische Programmagids. De EPG is met de afstandsbediening te bedienen via het tv-scherm. Je kunt achtergrondinformatie over een programma opvragen, maar ook zien wat er nu en straks wordt uitgezonden op welk kanaal. Bovendien is het mogelijk programmainformatie op te vragen naar genre, bijvoorbeeld soaps of spelletjesprogramma's.
De website TVgids.nl weet van meer dan 60 binnen- en buitenlandse zenders wat er nu en straks te zien is. Het programmaoverzicht kan ook per dag, of dagdeel vertellen wat vandaag, morgen en overmorgen uitgezonden wordt. Ook de Publieke Omroep heeft een programmagids op internet, op gids.omroep.nl.
Als de EPG of TVgids.nl niet voldoende informatie bieden, surf dan naar de website van de betreffende zender voor een programmaoverzicht.
Op Nederland4.nl staat het programmaoverzicht van de digitale themakanalen van de Publieke Omroep.
Net als ooit bij mobiele telefonie zal het analoge netwerk uiteindelijk uit gaan en zullen de signalen louter digitaal worden aangeleverd. Naar verwachting zal het analoge signaal ergens tussen 2010 en 2015 worden uitgezet. Tot die tijd ontvangen 'digitale huishoudens' zowel het analoge als het digitale signaal.
Digitale televisie werd in Nederland geintroduceerd door het bedrijf Mediakabel. Kabelbedrijven experimenteerden met deze nieuwe vorm van televisie via het product MrZap. Belangstellende consumenten konden daar een abonnement nemen. Mediakabel werd begin oktober 2005 geliquideerd door de aandeelhouders, een groep kabelexploitanten. De kabelbedrijven legden eigen digitale tv-netwerken aan en zenden daar nu op uit.
Andere bedrijven die digitale televisie uitzenden zijn telecomaanbieders als KPN en Versatel en, traditioneel, ook het satellietbedrijf Canal Digitaal. Telecomaanbieders en kabelbedrijven combineren hun tv-aanbod met internettoegang en telefonie. Dat heet 'triple play'. (zie ook: 'Wat is internetbellen/VoIP?')
Digitale televisie wordt in technische termen DVB genoemd, kort voor Digital Video Broadcast. DAB staat in dezelfde context voor Digital Audio Broadcast, digitale radio. Digitale radio is in Nederland nog niet commercieel verkrijgbaar.
Wat heb ik ervoor nodig?
Digitale televisie is toegankelijk. Het is beschikbaar voor iedereen in Nederland. Om digitale televisie te kijken heb je nodig:
een televisie - iedere televisie van 25 jaar of jonger kan digitale tv-beelden tonen.
een decoder - een decoder, ook wel: set top box, zet het digitale tv-signaal om naar een signaal dat de televisie kan laten zien.
een abonnement - bij een kabelbedrijf moet je specifiek aangeven een abonnement op digitale televisie te willen. Telecom- of satellietbedrijven bieden geen analoge tv-beelden en maken het onderscheid analoog-digitaal dus niet.
een smart card - een kaartje dat in de decoder hoort. De smart card is zo groot als een bankpasje. Het kaartje bevat informatie over welke zenders je wel en niet mag zien. Het weet welk abonnement je hebt.
een satellietontvanger - degene die digitale televisie kijken via satellietbedrijf Canal Digitaal hebben bovendien een schotelantenne nodig.
Een decoder kan met slechts 1 televisie worden verbonden. Het is niet mogelijk om een signaal met een splitter te verdelen over meerdere televisieapparaten. Bij analoge televisie kan dat wel. Huishoudens met meerdere televisies hebben meerdere decoders nodig. Een andere optie is 1 televisie te verbinden met de decoder en op de andere televisies het analoge signaal te ontvangen.
Er komen ook decoders op de markt met een ingebouwde harde schijf. Daar op kun je tientallen uren televisie opnemen. Die beelden zijn later terug te kijken. Bovendien is het door die harde schijven mogelijk een live televisieuitzending te pauzeren en later weer te hervatten. Opnemen op de ene zender en kijken naar een andere zender is met zo'n decoder alleen mogelijk als er twee tuners in de set top box zitten.
Is digitaal duurder dan analoog?
Ja en nee.
Nee, omdat het basispakket voor digitale televisie even duur is het als het basispakket analoge televisie. Hoe meer uitbreidingen op het basispakket digitale tv, hoe hoger het maandbedrag.
Ja, omdat je een decoder aan moet schaffen om de digitale signalen te kunnen ontvangen. De nuance daarbij is, dat decoders wel eens gratis worden weggegeven als je een nieuwe televisie koopt. En sommige tv-exploitanten geven de decoders weg om klanten ertoe over te halen 'digitaal te kijken'.
Wat is er nu en straks op televisie?
Bij digitale televisie wordt samen met de beelden ook informatie meegestuurd over wat er nu en straks op televisie is. Die module wordt EPG genoemd, een Elektronische Programmagids. De EPG is met de afstandsbediening te bedienen via het tv-scherm. Je kunt achtergrondinformatie over een programma opvragen, maar ook zien wat er nu en straks wordt uitgezonden op welk kanaal. Bovendien is het mogelijk programmainformatie op te vragen naar genre, bijvoorbeeld soaps of spelletjesprogramma's.
De website TVgids.nl weet van meer dan 60 binnen- en buitenlandse zenders wat er nu en straks te zien is. Het programmaoverzicht kan ook per dag, of dagdeel vertellen wat vandaag, morgen en overmorgen uitgezonden wordt. Ook de Publieke Omroep heeft een programmagids op internet, op gids.omroep.nl.
Als de EPG of TVgids.nl niet voldoende informatie bieden, surf dan naar de website van de betreffende zender voor een programmaoverzicht.
Op Nederland4.nl staat het programmaoverzicht van de digitale themakanalen van de Publieke Omroep.
Subscribe to:
Posts (Atom)